Çok beğendim, güzel ötesi...

Sağolunuz Metin Bey.

Işık.

Anlar

Eğer,yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadıgım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır,daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım oludu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım .
Yeniden başlayabilseydim eger,yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. yaşam budur zaten.
Anlar,sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında su,şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eger ,hiçbir şey taşımazdım.
Eger yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder,güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım,bir şansım olsaydı eger.
Ama işte 85'indeyim ve biliyorum..
ÖLÜYORUM....


Jorge Luis Borges

seni çocukluğumu özler gibi özledim bugün
çok eskilerde kalan
dokunulmaz ve en güzel yerinde duran hayatın

siyah beyaz bir fotoğrafsın sen şimdi
içinden el salladığın
gülümseyerek ve iç sızılarımla seyrettiğim anıların….

07.04.2008

Alıp götürür zamanı, akşamın kızıllığı bırakır elimize nice anılar
Bir kanun sesinde tel tel çağlarken sarhoştur söylediğimiz şarkılar

Işık

Değerli dost ışık.

Çok hoş bir beyit, dilerdim ki bir iki beyit daha olsun, mükemmel bir şarkı olurdu.

Selam ve saygılar

Teşekkürler Sayın Kederli,
Sizden bu yorumu almak daha da güzel.Devamını getirmeyi ben de düşünüyorum.

Saygı ve sevgiyle.

narin ve kırılgan bir papatyaydı geçen günler

dirençse öğreniliyordu yavaş yavaş yarınlar için

kalbim yorulmuştu ümidin sayfalarını çevirmekten her gün

özlemekse biriktiriyordu kendini içli şarkılara eşlik edebilmek için


04.09.2008

Işık.

Sildim ismini,isminin geçtiği her yerden
İntihar gibi bir şeydi
Kaç parçayı kestim attım kendimden kaç kere kanadım bilmiyorum
Kanadım kırıldı kaç kere

Bir anda
Soluksuz
Göz açıp kapayıncaya kadar
Işık hızıyla sildim
Yoksa dayanabilir miydim

Hızla geçen bir tren gibi duraktaki yolcularını yüzüstü bıraktığı gibi
Kimsesiz ,çaresiz ve öylece bıraktım ümitlerimi
Ne halleri varsa görsünlerdi

Sildim ismini
İsminin geçtiği her yerden
İntihar gibiydi biraz
Kana buladı kararlılığım
Onca zamanlık kararsızlığımı

O türküdeki keman sesi gibi
Öldürdüm her şeyi
Hem güzel hem acı vereni
“ben sana aldanamam, ben sana dayanamam”
hem yok etmeyi hem özlemeyi
sildim ismini
neye tutunayım düşmemek için şimdi



bir sabah pencereyi açtığımda
sensizlik dolsun diye içeri
bu delirten bahar
bu kahve kokusu
çıktığım tüm yolculuklar
okuduğum tüm şiirler
hatırlatmasın diye seni


sildim ismini,isminin geçtiği her yerden

bilmiyorum yarın nasıl bulacağım

kendimi…



IŞIK

21.03.209